«رضا شاهچراغي» با اشاره به کاشت مجدد درخت‌ها در مناطق تخريب شده ادامه داد: به طور معمول در اين مدت پس از قطع‌گونه‌هاي چند صد ساله جنگل‌هاي شمالي کشور، گونه‌هاي کاج سوزني که زود بازده، مقاوم و هميشه سبز هستند کاشته شده است. اين گونه غيربومي به هيچ وجه نمي‌تواند جايگزين درختان اصلي منطقه باشد.
اين کار‌شناس محيط زيست درباره آثار تخريب گونه‌هاي بومي جنگل‌هاي شمال گفت: بسياري از پرندگان لانه‌هاي خود را تنها در برخي از درختان بومي منطقه مي‌سازند و قطع اين درختان موجب کوچ اين پرندگان خواهد شد. از سوي ديگر حيات بسياري از حيوانات که به طوري مستقيم و يا غيرمستقيم به اين درختان بستگي دارد به خطر مي‌افتد و حتي امکان انقراض نسل آن‌ها پيش مي‌آيد.
اين کار‌شناس منابع طبيعي تصريح کرد: محل گذر حيوانات با قطع درختان جنگل از بين مي‌رود اين مساله منجر به انزواي حيوانات و کاهش توليد مثل آن‌ها مي‌شود.
او گفت: تخريب جنگ اثرات منفي ديگري چون تخريب خاک و زمين را نيز در پي دارد، سيلاب‌هايي که خسارات جاني و مالي زيادي بر مردم وارد مي‌آورند به دليل قطع و تخريب جنگل‌هايي است که زماني از فرسايش خاک جلوگيري مي‌کردند. اين درختان مانع از آن مي‌شدند که بارندگي‌هاي شديد به سيلاب‌هاي مخرب تبديل شوند ريشه آن‌ها نيز بر مقاومت خاک مي‌افزود.
«مصطفوي» افزود: مصنوعي‌سازي جنگل‌ها شايد ظاهرا بتواند خلاء گونه‌هاي بومي را جبران کند اما در برخي مواقع موجب مي‌شود تا بازمانده گونه‌هاي بومي که در دسترس عوامل تخريب قرار نداشتند نيز بعد از مدتي از بين روند.
از سوي ديگر جوانه‌هاي گونه‌هاي طبيعي و بومي براي رشد نيازمند شرايطي هستند و مصنوعي‌سازي اين شرايط را دشوار مي‌کند. به طور مثال گونه‌هاي غيربومي و مصنوعي که معمولا رشد زيادي دارند مانع از رسيدن نور آفتاب به سطح جنگل و جوانه‌هاي درختان بومي مي‌شوند. به همين دليل حتي کاشت برخي درختان در پارک‌هاي ملي ممنوع شده است.
/118
انتهای پیام/